بسم الله
عاشق روضه های حضرت زهرا (علیها السلام) بودم. خدایی خوب هم برایش اشک می ریختم. با اینکه وضعیت مالی متوسطی هم داشتم، گاهی اوقات برای روضه، پول هم خرج می کردم.
تازه فاطمیه شروع شده بود و یک مداح خوب هم دعوت کرده بودند. امّا برعکس همیشه، این بار اول مداحی بود و بعد سخنرانی! غریبه که نیستید، خیلی از حرف های آخوند جماعت خوشم نمی اومد. به خاطر همین همیشه آخر مجلس و برای روضه ش می رفتم…
اما امسال باید زودتر می رفتم تا به روضه برسم، خدایی مداح خوبی بود از غضب فدک که حق حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود رو می خواند؛ اونا که دنبال خلافت بودند، چرا حق حضرت زهرا (علیها السلام) را غضب کرده اند؟؟؟! سوالی که همیشه تو ذهنم بود… حسابی با روضه ش گریه کردم و عقده دل وا کردم…
بعد از روضه حال خوبی پیدا کرده بودم، اونقدر که حاضر شدم پای حرف آخوند مراسم هم بشینم. راستیاتش، صدای خوبی داشت، گفتم شاید خوب روضه بخونه، بیشتر به خاطر روضه ی آخرش نشستم.
صحبتش رو با آیه ای از قرآن شروع کرد و بعد گفت که خمس، سهم سادات و مال امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و کسی که خمس مالش رو نمی ده، حق امام زمان را غضب کرده،
من همین چند لحظه قبل، غاصبین حق حضرت زهرا (علیها السلام) رو سرزنش می کردم. نکنه منم غاصب غاصب حق امام زمانم باشم!!!
نــــه!! اینا حرفایی هست که آخوندا میزنن!!
ولی نه!! دلیل حرفش آیه ی قرآن بود؛ قرآن!! 1
آخه من که در آمد آنچنانی ندارم…
انگار آخوند، حرفم رو شنیده بود؛ ممکن است شما در آمد چندانی نداشته باشید ولی باز هم برای حساب مالتان بروید، حداقل این است که مطمئن می شوید چیزی به عهده ی شما نیست!
دلم میخواست یه جوری خیالم را راحت کرده باشم. با خودم گفتم: گاهی اوقات صدقه داده ام، گاهی هم به مجلس روضه کمک کرده ام، گاهی برای امر خیر دست به جیب شده ام…
امّا!!! ظاهرا هیچ کدام آنها، جای خمس را نمی گرفت. باورش برایم سخت بود، یعنی من هم حق پسر حضرت زهرا (علیها السلام) امام زمانم را غصب کرده ام؟؟؟!!!
حالم بد بود… خیلی بد!!!
بعد از سخنرانی، خودم رو به سخنران رسوندم. مرا راهنمایی کرد تا دینی که بر گردن دارم هرچه زودتر ادا کنم. مادر جان! ممنون که در مجلس روضه، دستم را گرفتید.
—————————————————————————————————-
1- أنفال آیه41…وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبى وَ الْیَتامى وَ الْمَساكینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ باللَّهِ….؛ بدانید كه هر گاه چیزى را (از راه جهاد یاهرکار مشروعی) به غنیمت و فایده گرفتید ، خمس آن از آن خدا و پیامبر و خویشاوندان و یتیمان و مسكینان و در راه ماندگان (از خاندان او) است. اگر به خدا ایمان آورده اید… **لطفا به تفاسیر مراجعه شود**
|
[شنبه 1402-09-25] [ 04:46:00 ب.ظ ]
|
